Državljani SAD i stalni stanovnici koji imaju članove porodice koji žive van Amerike mogu podneti peticiju da im pomognu da emigriraju (dobiju američku useljeničku vizu, koja vodi do zelene karte ili zakonitog stalnog boravka)
Državljani Sjedinjenih Država i stalni stanovnici (vlasnici zelene karte) koji imaju članove porodice koji žive van SAD mogu podneti peticije da im pomognu u emigraciji na tlo Amerike; to jest, mogu pomoći da dobiju američku imigrantsku vizu, koja vodi do zelene karte ili zakonitog stalnog boravka. Ovo služi cilju američke politike spajanja porodice. Ali, kako to učiniti?
Proces podnošenja zahteva za dobijanje imigrantske vize za članove vaše porodice koji ispunjavaju uslove slediće iste osnovne korake bilo da ste državljanin Sjedinjenih Država (USC) ili zakoniti stalni stanovnik (LPR). Pretpostavljamo da član vaše porodice živi u inostranstvu; ako je on ili ona već u Americi, moraćete da se raspitate o drugom procesu koji se zove „prilagođavanje statusa“.
Procedura pomoći nekome da dobije zelenu kartu zateva veliku pažnju na detalje, zbog čega se mnogi potencijalni podnosioci peticije odlučuju da angažuju advokata za imigraciju. Stvarno vreme obrade zavisiće od brojnih faktora: vašeg trenutnog imigracionog statusa (USC ili LPR) kao „podnosioca molbe“; boravište člana vaše porodice (koji se naziva „korisnik“), uključujući državu porekla korisnika; vaš porodični odnos; i lične okolnosti ili situaciju korisnika.
Važno je da naučite o ovom procesu prijave unapred, kako biste mogli da planirate različite zahteve i da napravite straregiju oko verovatne vremenske linije.
Koji članovi porodice imaju pravo da emigriraju u Sjedinjene Države
Potencijalni korisnici peticija na osnovu srodnosti su klasifikovani u dve kategorije: takozvana „uža rodbina“ američkih državljana i „kategorije prioriteta srodnika“.
Uža rodbina američkih državljana ne podleže ograničenjima u pogledu broja imigrantskih viza (zelenih karata) koje se izdaju svake godine. Ova kategorija uključuje supružnike (istog ili suprotnog pola) državljana Sjedinjenih Država i njihovu nevenčanu decu mlađu od 21.godinu, njihove roditelje (nakon što dete koje je državljanin Sjedinjenih Država napuni 21.godinu) i usvojenu decu, (koja su usvojena u inostranstvu ili u Americi).
Za razliku od najbližih rođaka, korisnici koji spadaju u „kategorije prioriteta“ podležu godišnjim kvotama za vize, uključujući i ukupnu granicu i dodelu po državama. Pošto se svake godine prijavi više ljudi nego što je dostupnost viza, to često dovodi do dugog čekanja, posebno iz država sa velikim brojem stanovnika i nivoom isteresovanja za imigraciju u Sjedinjene Države. U nekim slučajevima, period čekanja može biti relativno kratak; u drugim, čekanje traje decenijama.
kategorije „prioriteta“ su sledeće:
- Prva kategorija (F1) – neoženjeni sinovi i ćerke američkih državljana bilo kog uzrasta. Da bi bio kvalifikovan prema ovoj kategoriji, korisnik mora biti „neoženjen“ kada se podnese peticija i ostati tako do dobijanja zelene karte
- Druga kategorija (F2) – supružnici (istog ili suprotnog pola), maloletna deca i neoženjeni sinovi i ćerke (od 21.godinu i više) sa stalnim prebivalištem. Deca koja su ili razvedena ili udovci/udovice smatraju se „neoženjenim/neudatim“, pa stoga ispunjavaju uslove prema ovoj kategoriji. Ona deca koja imaju 21.godinu ili više spadaju u potkategoriju koja se zove 2B; oni obično čekaju duže od drugih rođaka iz druge kategorije, koji su u potkategoriji koja se naziva 2A
- Treća kategorija (F3) – oženjeni sinovi i ćerke američkih državljana, njihovi supružnici i maloletna deca. Ako korisnik dobije obostrano dobronamerni razvod (good-faith divorce) tokom dugih godina čekanja na viu, on ili ona će steći pravo na imigrantsku vizu kao F1
- Četvrta kategorija (F4) – braća i sestre državljanina Sjedinjenih Država, i njihov supružnik i maloletna deca. Polubraća i polusestre, kao i usvojena braća i sestre imaju pravo na ovu kategoriju
Započinjanje procesa imigracije za člana porodice
Proces počinje tako što državljanin Sjedinjenih Država ili podnosilac molbe sa stalnim boravkom priprema i podnosi Obrazac I-130, peticiju za srodnika stranca. Ovaj obrazac izdaje Služba za državljanstvo i imigraciju Sjedinjenih Država (USCIS) i dostupan je za besplatno preuzimanje na svojoj web stranici.
Jedno od važnih pitanja na Obrascu I-130 traži od vas da navedete kancelariju u kojoj će korisnik ili prilagoditi status (dostupno samo ako je osoba legalno u Sjedinjenim Državama, sa retkim izuzecima) ili otići na intervju za vizu (u konzulatu Sjedinjenih Država ili ambasadi u matičnoj državi korisnika).
Pod pretpostavkom d aje vaš rođak u inostranstvu, on ili ona bi trebalo da izaberu najbližu aemričku ambasadu ili konzulat koji obrađuje imigrantske vize. Takve informacije su obično dostupne na web stranici konzulata.
Peticija I-130 mora biti podneta sa kopijama dokumenata kako bi se utvrdilo da je podnosilac peticije državljanin Sjedinjenih Država ili stalni stanovnik (kao što je američki pasoš ili zelena karta) i da postoji porodična veza između podnosioca peticije i korisnika (kao npr.kopiju izvoda iz matične knjige rođenih ili venčanih). Podnosioci molbe za supružnika takođe moraju priložiti dokumente koji pokazuju da je brak verodostojan (bona fide) a ne sklopljen u cilju dobijanja zelene karte.
Neki advokati preporučuju da podnosilac peticije takođe izvrši i podnese prijavu o podršci, Obrazac I-864 i prateću dokumetaciju sa I-130, umesto da čeka dok se to kasnije ne zatraži.
Podnesite peticiju I-130 USCIS-ovom servisnom centru koji ima nadležnost nad vašim prebivalištem u Sjedinjenijm Državama. Obavezno sačuvajte kopiju svega što pošaljete, uključujući obrasce, prateću dokumentaciju i čekove ili novčane uplatnice (osim ako ne plaćate kreditnom karticom).
USCIS će, nakon što primi peticiju I-130 i potvrdi da je potpuna, izdati obaveštenje o prijemu podnosiocu peticije i advokatu, ako ga ima. Ako USCIS utvrdi da su podneti dokumenti nedovoljni, podnosilac zahteva će umesto toga poslati podnosiocu peticjie Zahtev za dokaze (RFE).
Nakon što podnosilac peticije zadovolji sve uslove, sledi USCIS-ovo obaveštenje o odobrenju. U pismu se takođe nalaze informacije o tome gde je slučaj prosleđen.
Prenošenje dosijea imigranta u Nacionalni centar za vizu
Za korisnike izvan Sjedinjenih Država ili koji spadaju u „kategoriju prioriteta srodnika“, predmet će biti prosleđen Nacionalnom centru za vizu (NVC). Ova kancelarija će čuvati dosije preferencijalnih članova porodice dok se ne završi njihov period čekanja i viza ne postane dostupna; u tehničkom smislu, aktuelni su njihovi „datumi prioriteta“. Oni nemaju pravo da uđu u Ameriku u ovom trenutku (osim ako ne mogu zasebno da se kvalifikuju za neku drugu vizu; ali je to teško jer američke imigracione vlasti mogu pretpostaviti da traže prečicu da uđu u Ameriku i onda ostanu za stalno).
Datum podnošenja peticije postaje „datum prioriteta“ potencijalnog imigranta. Američki Stejt Department objavljuje mesečno izdanje Visa Bulletin-a, koji prikazuje datum prioriteta koji se obrađuje u tekućem mesecu.
Odlazak imigranta na konzularnu obradu
Ako je viza odmah dostupna ili je postala dostupnpa jer je datum prioriteta korisnika aktuelan, NVC će početi da obrađuje slučaj. Imigrantima će izdati niz obrazaca i uputstava.
U ovoj fazi je potrebna ažurirana Izjava o podršci (Obrazac I-864 sa pratećom dokumentacijom) za svakog nameravanog imigranta, kao i plaćanje odgovarajućih naknada. NVC će takođe uputiti podnosioca zahteva na svoju web stranicu radi uputstava.
Podnosilac zahteva će biti upućen da popuni Obrazac DS-260 „Online zahtev za useljeničku vizu i prijava za registraciju stranaca“.
Kada sva dokumenta, bezbedonosne provere i takse budu završene i plaćene, NVC će proslediti slučaj konzularnoj kancelariji koja je navedena na Obrascu I-130. Korisnik će morati da prođe lekarski pregled, policijsku proveru i uzimanje otiska prstiju (biometrija). Sledi obaveštenje za lični razgovor.
Prisustvo imgiranta na intervjuu za vizu u američkom konzulatu
Jedan od poslednjih koraka u procesu je da imigrant prisustvuje intervjuu sa američkim konzularnim službenikom. Podnosilac zahteva treba da donese kopije svih ranije podnetih dokumenata, plus sve druge dokaze (original, a ne kopije) o porodičnim odnosima sa podnosiocem.
Za peticiju za supružnika, očekujte da konzularni službenik postavi mnoga pitanja o ličnom odnosu sa podnosiocem peticije iz Sjedinjenih Država, kako bi se utvrdila verodostojnost odnosa. Ostala pitanja će se odnositi na to da li je stranac „prihvatljiv“ (što znači utvrđivanje da li ima zdravstvenih problema, problema sa zakonom i sl).
Pod pretpostavkom da je sve u redu, viza će biti odobrena. Konzularni službenik će staviti pečat u pasoš imigranta koji pokazuje imigrantski status osobe i datum odobrenja. Konzulat takođe može izdati zapečaćenu kovertu koja sadrži sav materijal za vizu, koju mora otvoriti jedino službenik u na ulasku u Sjedinjenen Države (ili se svi materijali mogu preneti elektronski).
Obično će američka ambasada izdati pečat u pasošu u roku od nekoliko nedelja nakon intervjua za vizu.
Dolazak na ulaznu luku Sjedinjenih Država
Za korisnike u inostranstvu, poslednja faza procesa je dolazak u luku ulaska u Ameriku. Iako je američka ambasada već odobrila imigrantsku vizu, poslednji intervju će zapravo biti sa službenikom na granici (Zaštita na carini i prelazima ili CBP agentom).
Taj agent ima zadatak da utvrdi da li stranac zaista ima pravo da uđe na tlo Amerike. CBP službenik može postavljati pitanja o prethodnim osudama, ozbiljnoj bolesti ili bilo kojim kršenjima imigracionih zakona. Imajući ovo na umu, najbolje je da budete pažljivi u odgovaranju i konsultujte advokata za sva pitanja u poslednjem trenutku.
Primanje zelene karte
Kartica stalnog boravka (Obrazac I-551) se šalje kroisniku u roku od nekoliko nedelja nakon dolaska imigranta u Sjedinjene Države.
Izvor: Allaw.com
COMMENTS